Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
species:
Dorytomus (Olamus) melanophthalmus (Paykull, 1792)
5260
Description in KFP (in Polish):
[tom 20]
Gatunek występujący w południowej i środkowej części Europy, docierający na północy do Wysp Brytyjskich, Danii, południowych prowincji Fennoskandii i Karelii; notowany nadto z Algierii. W Polsce pospolity, występujący od Bałtyku aż po Tatry. Żyje na różnych wierzbach, jak wierzba biała — Salix alba L., wierzba iwa — S. caprea L., wierzba purpurowa — S. purpurea L., wierzba szara — S. cinerea L., wierzba trópręcikowa — S. triandra L. i wierzba wiciowa — S. viminalis L. Rozwój tego gatunku był badany wielokrotnie i poznany jest dość dobrze. Postacie dojrzałe po diapauzie letniej opuszczają w połowie września kryjówki w glebie i wędrują na drzewa, gdzie przeprowadzają żer uzupełniający na liściach i pączkach kwiatowych, kopulują, a samice w październiku rozpoczynają składanie jaj do pączków kwiatowych męskich i żeńskich. Jaja przezimowują w pączkach. Larwy wylęgają się w marcu; żerują początkowo w strefie kwiatostanu, następnie w części osiowej pąka. W końcu kwietnia larwy opuszczają pączki kwiatowe albo spadają razem z nimi na glebę, gdzie na głębokości 3-5 cm budują komorę poczwarkową, w której spoczywają około dwu tygodni. Całkowity rozwój larwalny trwa 5-6 tygodni, a stadium poczwarki 10-14 dni. Od drugiej połowy maja nowe pokolenie opuszcza glebę i przenosi się na rośliny żywicielskie, gdzie odżywia się liśćmi, młodymi pędami i pączkami. Od połowy lipca chrząszcze opuszczają drzewa i poszukują kryjówek w strefie przyziemnej dla odbycia diapauzy letniej.
Gatunek występujący w południowej i środkowej części Europy, docierający na północy do Wysp Brytyjskich, Danii, południowych prowincji Fennoskandii i Karelii; notowany nadto z Algierii. W Polsce pospolity, występujący od Bałtyku aż po Tatry. Żyje na różnych wierzbach, jak wierzba biała — Salix alba L., wierzba iwa — S. caprea L., wierzba purpurowa — S. purpurea L., wierzba szara — S. cinerea L., wierzba trópręcikowa — S. triandra L. i wierzba wiciowa — S. viminalis L. Rozwój tego gatunku był badany wielokrotnie i poznany jest dość dobrze. Postacie dojrzałe po diapauzie letniej opuszczają w połowie września kryjówki w glebie i wędrują na drzewa, gdzie przeprowadzają żer uzupełniający na liściach i pączkach kwiatowych, kopulują, a samice w październiku rozpoczynają składanie jaj do pączków kwiatowych męskich i żeńskich. Jaja przezimowują w pączkach. Larwy wylęgają się w marcu; żerują początkowo w strefie kwiatostanu, następnie w części osiowej pąka. W końcu kwietnia larwy opuszczają pączki kwiatowe albo spadają razem z nimi na glebę, gdzie na głębokości 3-5 cm budują komorę poczwarkową, w której spoczywają około dwu tygodni. Całkowity rozwój larwalny trwa 5-6 tygodni, a stadium poczwarki 10-14 dni. Od drugiej połowy maja nowe pokolenie opuszcza glebę i przenosi się na rośliny żywicielskie, gdzie odżywia się liśćmi, młodymi pędami i pączkami. Od połowy lipca chrząszcze opuszczają drzewa i poszukują kryjówek w strefie przyziemnej dla odbycia diapauzy letniej.
Occurrence in faunistic regions as in KFP
[not updated]
[not updated]
ATTENTION
This is the archival website. For more recent data on the species at the Biodiversity Map
CLICK HERE.
The current website is a browser
of the digitized Catalogus Faunae Poloniae.
BioMap Database provides new data on species and more search tools.
This is the archival website. For more recent data on the species at the Biodiversity Map
CLICK HERE.
The current website is a browser
of the digitized Catalogus Faunae Poloniae.
BioMap Database provides new data on species and more search tools.
Related publications:
Kolbe W. 1927. Beiträge zur schlesischen Käferfauna. Z. Ent., Breslau, 15 (1), str. 2-14. – F.
Letzner K. 1871. Verzeichniss der Käfer Schlesiens. Z. Ent., Breslau, N. F., 2, XXIV + 328 str. – F.
Lucht W. H. 1987. Die Käfer Mitteleuropas, Katalog. Krefeld, 342 str., 1 mapa. – F.
Łomnicki M. A. 1884. Catalogus Coleopterorum Haliciae. Leopoli, 1884, 4 nlb. + 43 str. – F.
Nowicki M. 1864. Przyczynek do owadniczej fauny Galicyi. Kraków, 87 str. – F.