[tom 20]
Gatunek zamieszkujący głównie zachodnią, południową i środkową część Europy, sięgający na północ po Danię, południową Szwecję i Finlandię; notowany też z Kaukazu. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany, znany głównie z południowej i zachodniej części kraju, jednak dane o jego występowaniu w Gdańsku i Głogowie oraz na Śląsku Górnym, Nizinie Sandomierskiej i w Sudetach Wschodnich są oparte na znaleziskach sprzed przeszło stu lat, w związku z czym wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Żyje wyłącznie na wiązie pospolitym — Ulmus campestris L. em. Huds. i wiązie szypułkowym — U. laevis Poll. Po ukończeniu diapauzy letniej w lipcu i sierpniu postacie dojrzałe pojawiają się na drzewach, gdzie od połowy września samice zaczynają składać jaja w pączki kwiatowe na górnej jednej trzeciej części ich wysokości. Jaja leżą w środku pączka, a miejsce złożenia jaja jest pokryte ciemną twardniejącą wydzieliną. Niekiedy jaja składane są także wczesną wiosną. W zależności od warunków klimatycznych młode larwy mogą żerować już od połowy stycznia i odżywiać się do początku maja. Przepoczwarczenie odbywa się wewnątrz wyżartego pączka. Od połowy maja ukazują się imagines, które żerują na liściach i jeszcze zielonych owocach, a następnie opuszczają drzewa i diapauzę letnią odbywają w ściółce liściastej i warstwie humusu.