gatunek:
Acalles aubei Boheman in Schönherr, 1837
[tom 20]
Gatunek górski, rozprzestrzeniony od Pirenejów przez Europę Południową oraz południową część Europy Środkowej aż do Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce nie stwierdzony, ale może być odkryty, gdyż znane są stanowiska na Słowacji. Na podstawie jedynej informacji sprzed 80 lat o znalezieniu jednego okazu w Potoku, omawiany gatunek został zaliczony do fauny krajowej (M. Łomnicki 1913), jednak według S. Smreczyńskjego (1972) A. aubei Boh. nie był znajdowany w Polsce, a Mroczkowski i Stefańska (1992) uważają, że był błędnie wykazany z okolicy Częstochowy. Występuje w lasach liściastych, zwłaszcza bukowych. Bionomia tego gatunku jest poznana fragmentarycznie. Postacie dojrzałe poławiano na obumarłych gałęziach buka zwyczajnego — Fagus silvatica L., kasztana jadalnego — Castanea sativa Mill. i dębów — Quercus L., ponadto spotykano je pod opadłym listowiem przy podstawie tych drzew, pod korą i wśród mchów.