[tom 20]
Gatunek o niedostatecznie poznanym rozmieszczeniu — wykazywany dotychczas z nielicznych stanowisk we wschodniej Francji, w Szwajcarii, Belgii, Danii, południowej Szwecji, Nadrenii, Alpach Zachodnich, południowym Tyrolu, Chorwacji i Słowacji. W Polsce gatunek nie stwierdzony w sposób pewny; notowany na podstawie nielicznych znalezisk w ubiegłym stuleciu na Mazurach, Śląsku Dolnym i w Sudetach Zachodnich. Do fauny krajowej zaliczony przez M. Łomnickiego (1913), a do chrząszczy śląskich przez J. Gerhardta (1910). Występowanie w Polsce nie zostało potwierdzone przez S. Smreczyńskiego (1972), a M. Mroczkowski i J. Stefańska (1992) wyrazili opinię, że ryjkowiec ten był wykazany błędnie z naszego kraju, ale jego rozmieszczenie ogólne wskazuje, że może być u nas odkryty. Pogląd ten ma pełne uzasadnienie, gdyż znany jest z trzech stanowisk na Słowacji (Roubal 1941). Spotykany na martwych gałęziach buka zwyczajnego — Fagus silvatica L., głogu dwuszyjkowego — Crataegus oxyacantha L., leszczyny — Corylus avellana L., topól — Populus L. i klonów — Acer L.; znajdowany poza tym w wiązkach chrustu, pod opadłym listowiem i w ściółce.