[tom 21]
Gatunek obejmujący zasięgiem południową i środkową część Europy, sięgający na wschód po Kaukaz. W Polsce dość rzadko spotykany, notowany z nielicznych stanowisk w dziesięciu tylko krainach. Jest ryjkowcem kserotermofilnym, spotykanym na miejscach nasłonecznionych, zwłaszcza na glebach wapienno-gliniastych — na polach, ugorach, miedzach i w ogrodach. Żyje na maku lekarskim — Papaver somniferum L. i maku polnym — P. rhoeas L. Postacie dojrzałe pojawiają się na roślinach od końca kwietnia do sierpnia; przebywają zwykle pod liśćmi przyziemnymi i rzadko przechodzą na górne części rośliny. W maju-lipcu samice składają jaja pojedynczo na szyi korzeniowej. Larwy żerują w korzeniu, a przepoczwarczają się w glebie.