[tom 13]
Gatunek zamieszkujący środkową i północną Europę, w Fennoskandii sięgający daleko poza koło podbiegunowe, notowany poza tym z Alp francuskich i włoskich oraz z Rumuni. W Polsce znany z niewielu miejscowości w pięciu południowych krainach. Jest chrząszczem związanym ekologicznie z drzewami iglastymi, zwłaszcza świerkowymi, w Europie środkowej częściej spotykanym w górach. Łowiono go na drewnie przegrzybiałym i pod odstającą korą, na hubach i grzybach nadrzewnych, w wiązkach chrustu i w szyszkach świerkowych, leżących na ziemi wśród opadłego gnijącego igliwia. W Szwecji spotykany także pod odstającą korą brzóz.