[tom 21]
Gatunek rozprzestrzeniony w basenie Morza Śródziemnego i w zachodniej, południowej i środkowej części Europy, docierający na wschód do Kaukazu i Azji Mniejszej; ponadto notowany z Danii i dwu południowych prowincji Szwecji. Oprócz wyższych partii górskich występuje w Polsce prawdopodobnie na całym obszarze, nie jest jednak jeszcze notowany z sześciu krain. Zasiedla głównie miejsca suche i nasłonecznione; bywa spotykany na wzgórzach, ugorach, miedzach, groblach, wrzosowiskach i miejscach kamienistych. Żyje na żmijowcu zwyczajnym - Echium vulgare L. Postacie dojrzałe poławiano na roślinach od czerwca do września, często również na powierzchni gleby pod rozetami liści przyziemnych. Samice znoszą jaja w lipcu i sierpniu do szyi korzeniowej. Larwy żerują pod korą korzeni, gdzie wygryzają komory, omijając zdrewniałe części; zimują i przepoczwarczają się w maju-czerwcu w otoczce sporządzonej przez larwę z cząstek ziemi. Nowe pokolenie pojawia się około połowy czerwca.