[tom 13]
Gatunek zamieszkujący południową i środkową Europę, docierający na północ do Anglii, południowych prowincji Fennoskandii oraz do Karelii, wykazywany również z Kaukazu, Iranu i Syberii. W Polsce najczęściej spotykanym gatunkiem omawianej rodziny; występu prawdopodobnie w całym kraju prócz wyższych gór. Występuje na porastających stare pniaki, leżące na ziemi pnie drzew liściastych spotykany również pod odstającą przegrzybiałą korą i w zmurszałym drewnie. Larwy odbywają rozwój w owocnikach grzybów, które opuszczają w końcu lipca i w sierpniu, udając się na przepoczwarczenie pod obluźnioną korę, w zmurszałe drewno i do gleby. Postacie dojrzałe były poławiane na następujących grzybach: żagiew łuskowata — Polyporus squamosus (Huds.) Fr., żółciak siarkowy — Laetiporus sulphureus ex Fr.) Murr., lakownica spłaszczona — Ganoderma applanatum Pers ex Wallr.) Pat., boczniak ostrygowaty - Pleurotus ostreatus ex Fr.), boczniak wiązowy — P. ulmarius (Bull.) Fr. oraz Bjerkandera adusta (Willd. ex Fr.) P. Karst.