[tom 16]
Gatunek rozsiedlony głównie we wschodniej części Palearktyki od dorzecza Wołgi do Japonii, na zachód docierający do wschodnich obszarów Europy Środkowej. W Polsce nie był stwierdzony w sposób pewny. Wzmianka sprzed przeszło 150 lat o występowaniu w Raciborzu, jak również informacja sprzed kilkudziesięciu lat o znalezieniu tego gatunku pod Warszawą, nie znalazły potwierdzenia. J. Gerhardt (1910) nie podał tego gatunku w spisie chrząszczy śląskich, a M. Łomnicki (1913) i A. Warchałowski (1973) nie zaliczyli Ch. (A.) aurichalcea (Mann.) do fauny krajowej. Jako rośliny żywicielskie podawano ciemiężyk białokwiatowy — Vincetoxicum officinale Mnch. i złocień właściwy — Chrysanthemum leucanthemum L. Rośliny te w Polsce są rozpowszechnione na niżu i w górach, więc istnieje możliwość występowania tego gatunku chrząszcza w naszym kraju.