[tom 14]
Gatunek europejski, wykazywany z wielu izolowanych areałów, przeważnie ze stanowisk słonawiskowych, zarówno nadmorskich, jak i śródlądowych, zwłaszcza w południowo-wschodniej części kontynentu. W Polsce pewne stanowiska tego halofila leżą w obszarze nadbałtyckim. Dawne dane, sprzed przeszło stu lat, o występowaniu na Nizinie Mazowieckiej winny być potwierdzone nowymi materiałami. Bionomia słabo poznana. Postacie dojrzałe poławiano od maja do lipca, przeważnie na trzcinach (Phragmites Adans.) i turzycach (Carex L.), poza tym na kwiatach jaskrów (Ranunculus L.), malin (Rubus L.), kalin (Viburnum L.), jarząbów (Sorbus L.) i kozłka lekarskiego (Valeriana officinalis L.).