[tom 14]
Gatunek borealno-górski, notowany głównie z Finlandii, Szwecji, Karelii oraz z nielicznych, reliktowych stanowisk w Beskidach Zachodnich, Sudetach, Alpach północno-wschodnich oraz na Rudawach. W Polsce znany z kilku tylko stanowisk w Sudetach i na Babiej Górze. Występuje na zimnych i wilgotnych stanowiskach w pierwotnych lasach świerkowych. Cykl rozwojowy co najmniej trzyletni. Rozwój odbywa się pod obluźnioną korą cienkich pni (o średnicy 7-18 cm), złamanych przez wiatr, będących w skośnym położeniu w stosunku do powierzchni ziemi. Larwy żerują w chodnikach larw korników, gatunków z rodzaju czterooczak — Polygraphus Er., rytownik — Pityogenes Bedel i zakorek — Hylastes Er. W zależności od warunków ekologicznych przepoczwarczenie odbywa się od drugiej połowy lipca do pierwszej połowy września. Stadium poczwarki trwa około dwu tygodni. Postacie dojrzałe najczęściej poławiano w okresie diapauzy zimowej, w komorach poczwarkowych pod korą.