[tom 14]
Gatunek eurosyberyjski, w Europie rozmieszczony od Hiszpanii, Włoch środkowych i Bośni aż do obszarów północnych Anglii, Fennoskandii i Karelii, najdalej na wschód wysuniętym, znanym stanowiskiem jest Tomsk. W Polsce, aczkolwiek nie jest znany z wielu krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze prócz wyższych partii górskich. Występuje w miejscach zacienionych w zmurszałym, przegrzybiałym drewnie i pod korą powalonych pni i leżących na ziemi gałęziach, pod opadłym listowiem, w próchnicy i wśród mchów przy podstawie pni. Znajdowany również na obumierających gałęziach jeszcze żyjących drzew. Cykl rozwojowy jedno­roczny. Larwy żerują najczęściej w przegrzybiałym, miękkim drewnie i pod zmurszałą korą. Przepoczwarczenie następuje zwykle w sierpniu. Postacie dorosłe ukazują się w sierpniu i wrześniu, po opuszczeniu komory poczwarkowej rozpraszają się w poszukiwaniu kryjówek na okres zimowy.