[tom 9]
Gatunek obejmujący zasięgiem górskie rejony w środkowej i południowej części Europy, gdzie występuje na izolowanych stanowiskach. Według A. Horiona (1958) jest on reliktem glacjalnym, który podczas polodowcowego optimum termicznego wkroczył do małych enklaw wysokogórskich (w Alpach dociera do wysokości około 2400 m n.p.m.). W Polsce dotychczas nie stwierdzony, lecz istnieje możliwość jego występowania w Sudetach Wschodnich, gdyż najbliższe izolowane stanowisko znane jest z Pradziada. Ogólnikowe wzmianki o występowaniu na Śląsku, w Sudetach i Beskidach oparte są właśnie na tym stanowisku leżącym w odległości około 30 km od naszej granicy. Łowiony sporadycznie w ekskrementach jeleni i kozic.