[tom 12]
Gatunek europejsko-syberyjski, na wschód docierający do Amuru; w Europie sięgający daleko poza koło podbiegunowe, a na południe do Francji i północnych Włoch. W Polsce znany z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju. Chrząszcz pierwotnie związany z sokiem wyciekającym z drzew, z powodu często występującego braku takich drzew, zasiedla złoża fermentujących roślin, zwłaszcza buraków cukrowych, ziemniaków, jabłek wyrzucanych na pryzmy kompostowe; poza tym spotykany w gnijących hubach i grzybach oraz w chodnikach korników, dokąd jest zwabiany przez fermentujący sok.