[tom 12]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony od Wysp Brytyjskich przez Europę środkową aż do północno-wschodniej Francji i północnych Włoch, poza tym notowany z Turkiestanu i Syberii. W Polsce chrząszcz bardzo rzadki, znany tylko z dwu krain, od 50 lat powtórnie nie poławiany. Wzmianka o występowaniu w miejscowości «Aweiden» jakoby koło Elbląga (Horion 1960) odnosi się właściwie do stanowiska leżącego koło Kaliningradu (RFSRR). Prawdopodobnie na podstawie błędnej informacji A. Horiona został omyłkowo wykazany z Pojezierza Mazurskiego (Nunberg 1976). Zasiedla wilgotne łąki nad rzekami i jeziorami oraz torfowiska. Postacie dojrzałe poławiane są przeważnie od kwietnia do lipca na kwitnących krzewach i trawach, zwłaszcza na sitach i turzycach. Larwy tego gatunku, jak zresztą i pozostałych gatunków omawianego rodzaju, odbywają rozwój w kwiatach situ.