[tom 9]
Gatunek znany głównie z Europy Zachodniej, notowany również z izolowanych stanowisk w południowej części Europy Środkowej, wszędzie rzadko i sporadycznie spotykany. W Polsce znany jedynie z trzech stanowisk, przy tym dane o rozmieszczeniu pochodzą sprzed 60, a nawet 100 lat. Wobec odległych czasowo doniesień, występowanie w naszym kraju winno być udokumentowane nowymi materiałami. Według L. Hildta (1914: 129) znaleziony przez J. Wańkowicza w Orawicy, ale jest to miejscowość leżąca na Orawie po stronie słowackiej, a nie na Śląsku Górnym, jak to błędnie podaje w swej pracy L. Hildt (1914: 30). Zasiedla głównie wody płynące o silnym prądzie, notowany jednak również z wód stojących, a nawet zanikającej, wysychającej kałuży. Występuje przeważnie na kamieniach obrośniętych gęsto glonami i okrzemkami, nadto w zanurzonym, gnijącym drewnie.