[tom 18]
Gatunek rozpowszechniony w całej Europie, w Fennoskandii sięgający daleko poza koło podbiegunowe; na wschód przez Syberię docierający do Mongolii i Amuru. W Polsce gatunek pospolity, notowany prawie ze wszystkich krain. Jako rośliny żywicielskie podawane są przez różnych autorów przedstawiciele głównie z rodzajów brzoza — Betula L., rzadziej olsza — Alnus Mill., wierzba — Salix L., buk — Fagus L., grab — Carpinus L. i leszczyna — Corylus L. Postacie dojrzałe ukazują się w kwietniu i występują do lipca. Larwy odbywają rozwój w stożkowatych tutkach uformowanych przez samicę z pojedynczych liści. Przepoczwarczenie odbywa się w sierpniu-październiku w powierzchniowej warstwie gleby, gdzie młode pokolenie pozostaje do wiosny.