[tom 22]
Aczkolwiek opisany przed przeszło 130 laty z Niemiec, gatunek mało znany i rzadko spotykany w Europie Środkowej, notowany z krajów Beneluksu, Austrii, Czech i Moraw. W Polsce pierwszy raz wykazany w 1985 r. na podstawie trzech osobników złowionych 20 VIII 1977 r. wśród gnijących liści i łodygi lepiężnika — Petasites Mill., następnie w latach 1991-1994 na innych trzech stanowiskach. Występuje w miejscach wilgotnych na polach, łąkach, pobrzeżach wód i w lasach. Gnilczyk ten bywa znajdowany w ściółce i detrytusie, pod gnijącymi szczątkami roślinnymi, rozkładającym się drewnie, w dziuplach starych drzew i w gniazdach mrówek Formica polyctena Foerster.