[tom 12]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie, w Eennoskandii docierający do koła podbiegunowego; notowany poza tym z Azji Mniejszej. W Polsce chrząszcz rzadko i sporadycznie spotykany, wykazany dotychczas tylko z ośmiu krain, przeważnie z pojedynczych stanowisk. Postacie dojrzałe jak i larwy prowadzą drapieżny sposób życia, odżywiając się mszycami żerującymi na drzewach liściastych. Z uwagi na występowanie tego gatunku również na drzewach owocowych uważa się go za pożytecznego chrząszcza w sadownictwie. Larwy odbywają rozwój w czerwcu-lipcu, postacie dojrzałe ukazują się w końcu lipca i w sierpniu, przeżywają do wiosny po przezimowaniu w różnych kryjówkach — pod odstającą korą, w zmurszałym drewnie, wśród mchów na pniach oraz opadłego listowia pod drzewami.