[tom 11]
Gatunek rozprzestrzeniony w północnej i środkowej części Europy, sięgający w Fennoskandii daleko poza koło podbiegunowe, a na południe docierający do Francji i północnych Włoch. W Polsce notowany z nielicznych stanowisk w różnych częściach kraju. Larwy żerują w cienkich gałązkach świerkowych, w których drążą chodniki w części rdzeniowej; były również notowane z szyszek świerka oraz z kory drzew iglastych, zwłaszcza na młodych pniach. Postacie dojrzałe poławiano od kwietnia do czerwca na suchych gałęziach drzew iglastych, wiązkach chrustu świerkowego oraz na niskiej roślinności rosnącej pod sosnami i świerkami.