[tom 10]
Gatunek górski, znany z izolowanych stanowisk w środkowej części Europy, docierający na zachód do Francji, a na południe do Włoch i Rumunii; notowany również z Kaukazu. W Polsce chrząszcz bardzo rzadko spotykany, notowany tylko z czterech krain południowych. Charakterystyczny dla muraw naskalnych w strefie subalpejskiej, docierający w Alpach do wysokości około 2000 m n.p.m. Niekiedy tworzy małe kolonie na niżej położonych stanowiskach w dolinach rzecznych, gdzie występuje na nasłonecznionych zboczach skalnych, pokrytych cienkimi płatami mchów, porostów i traw. Te wtórne stanowiska na przedgórzach zasiedlają osobniki wypłukane wodami potoków górskich ze skalistych gleb wyżej, położonych rejonów. Bionomia i cykl rozwojowy są dotychczas nie znane. Postacie dojrzałe znajdowano zwykle pod kamieniami na żwirowiskach inicjalnych, na pobrzeżach pól śnieżnych oraz na powierzchni gleby wśród skąpej, niskiej roślinności. Występują niekiedy gromadnie w towarzystwie innych gatunków z omawianego rodzaju.