[tom 15]
Gatunek o niedostatecznie poznanym rozmieszczeniu z powodu mylenia go z L. nebulosus (L.). Notowany z nielicznych rozproszonych stanowisk w środkowej części Europy, docierający na zachód do Szwajcarii i wschodniej Francji, wykazywany ponadto z pojedynczych stanowisk na południu Szwecji i Finlandii. W Polsce rzadko i sporadycznie spotykany, znany dotychczas tylko z 8 krain, przeważnie z pojedynczych stanowisk w poszczególnych krainach. Bionomia tego gatunku jest poznana fragmentarycznie, a niższe postacie rozwojowe nie były dotychczas opisane. Według G. Reinecka (1919) chrząszcz ten jest ekologicznie związany z topolą osiką — Populus tremula L. Postacie dojrzałe występują od połowy maja do lipca; spotykano je na stosach świeżego chrustu i na suchych gałęziach żyjących osik oraz na ich pniach i drewnie sągowym. Na gałęziach i drewnie z opadniętą korą nie występuje. Chrząszcze spoczywają zwykle nieruchomo na gałęziach, a zaniepokojone spadają. Są bardzo ożywione w dni parne, przed burzą, kiedy to żwawo biegają i odbywają loty. Kopulacja następuje w drugiej połowie czerwca. Niektórzy autorzy podają niesprawdzone dane, jakoby rozwój larwalny mógł się odbywać w topoli czarnej — Populus nigra L., w lipach — Tilia L. oraz dębach — Quercus L.