[tom 10]
Gatunek rozprzestrzeniony w południowej i środkowej części Europy oraz Syberii Zachodniej. Wykazywany zarówno z terenów nizinnych jak i górzystych. W Polsce znany z nielicznych stanowisk w różnych częściach kraju. Notowany jako szkodnik niszczący drewno, jednak znaczenie jego jest niewielkie z uwagi na rzadkość występowania. Zasiedla głównie stare, pierwotne lasy, zwłaszcza biotopy suche i ciepłe. Larwy żyją w obumierających drzewach na stanowiskach nasłonecznionych; żerują w suchym, twardym drewnie zarówno pni, jak i grubszych gałęzi buków, rzadziej grabów. Postacie dojrzałe ukazują się w maju-czerwcu i bywają znajdowane do września.