[tom 14]
Gatunek europejski o niedostatecznie poznanym rozsiedleniu z powodu utrzymujących się długo niejasności systematycznych; omawiany takson przez niektórych autorów jest uważany za aberację A. (E.) pygmeus (De Geer). W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, znany z pojedynczych stanowisk w czterech krainach zachodnich oraz z trzech miejscowości na Pobrzeżu Bałtyku. Rozwój larwalny odbywa w czerwono murszejącym, przegrzybiałym drewnie gałęzi drzew liściastych, zwłaszcza dębu. Postacie dojrzałe odbywają loty w ciepłe wieczory w pobliżu drzew siedliskowych.