[tom 15]
Gatunek znany głównie z południowej, środkowej i wschodniej części Europy, docierający na wschód do Uralu, notowany nadto z Kaukazu, Syrii i Iranu. W Polsce chrząszcz rzadko i sporadycznie spotykany, znany z nielicznych rozproszonych stanowisk w różnych częściach kraju, przy czym z niektórych krain wykazywany na podstawie znalezisk sprzed przeszło stu lat. Rójka imagines rozpoczyna się w maju i trwa do sierpnia, a największe nasilenie pojawu przypada na lipiec. Chrząszcze spotyka się na płotach plecionych z gałęzi, na stosach chrustu, uszkodzonych i usychających drzewach liściastych. Po opuszczeniu komór poczwarkowych chrząszcze są dojrzałe płciowo, toteż na kwiatach znajduje się je tylko przypadkowo. Samica składa jaja w szczeliny kory przeważnie cienkich gałęzi o średnicy około 3-5 cm, rzadziej w grubszych do około 13-15 cm. Jako drzewa żywicielskie były podawane: buk — Fagus L., dęby — Quercus L., olsze — Alnus Mill., lipy — Tilia L., wierzby — Salix L., kasztan — Castanea Mill., czeremchy — Padus Mill., głogi — Crataegus L., śliwa tarnina — Prunus spinosa L., jabłonie — Malus Mill., wiśnie — Cerasus Mill. i winorośle — Vitis L. Młode larwy drążą chodniki w korze równolegle do osi pędu, następnie przechodzą pod korę, gdzie wyżerają placykowate chodniki, naruszające biel, długości do 10- 20 cm. Larwy po jednym lub dwukrotnym przezimowaniu, wdrążają się w maju-czerwcu w drewno, gdzie sporządzają komorę poczwarkową.