[tom 15]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony niemal w całej Europie prócz skrajnych obszarów Fennoskandii, sięgający na wschód po Ural, Azję Mniejszą, Kaukaz, Armenię, Iran i Turkiestan, notowany poza tym z Japonii i Ameryki Północnej. W Polsce występuje prawdopodobnie na całym obszarze prócz wyższych partii górskich, z niektórych krain nie jest jednak jeszcze wykazany. Zasiedla drzewostany liściaste i mieszane z dominującym udziałem dębu. Postacie dojrzałe ukazują się od końca maja i występują do sierpnia. Aktywność wykazują w godzinach przedwieczornych. Odbywają wtedy loty, ma miejsce kopulacja i składanie jaj. Larwy żerują pod korą, drążąc podłużne, kręte, miejscami rozszerzające się chodniki. Jako materiał lęgowy dla tego gatunku podawano przeważnie dęby — Quercus L., rzadziej buk — Fagus L., wiązy — Ulmus L., olsze — Alnus Mill., wierzby — Salix L., drzewa owocowe i inne. Starsze larwy robią komorę poczwarkową w grubej korze, na drzewach o korze cienkiej w powierzchniowej warstwie drewna. Pełny cykl rozwojowy trwa dwa lata.