[tom 14]
Gatunek rozsiedlony głównie w środkowej części Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich i południowych prowincji Fennoskandii, a na południe do Włoch północnych, Krainy, Siedmiogrodu i Grecji, notowany nadto z Syrii. W Polsce rozprzestrzeniony od Bałtyku aż po Tatry, ale stosunkowo rzadko spotykany, nie znany jeszcze z niektórych krain. Cykl rozwojowy co najmniej dwuletni. Larwy żerują pod lekko odstającą, zmurszałą korą i w bielu martwych drzew liściastych. Występuje niekiedy w dużych koloniach. Odżywia się zbutwiałą korą i bielem, martwymi owadami, ekskrementami larw owadów podkorowych oraz mikroorganizmami znajdującymi się wśród tych materiałów. Niekiedy przy większym zagęszczeniu osobników wykazują również tendencje do kanibalizmu. Przepoczwarczenie następuje w kwietniu lub w maju. Postacie dojrzałe zwykle roją się w maju, przeżywają do czerwca, odbywają loty w ciepłe, słoneczne dni, siadając na pniach, gałęziach i liściach, bardzo rzadko na kwiatach.